حجت الاسلام رفیعی ، استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه خدیجه کبری(س) می‌تواند الگو برای استمرار خانواده و اقتصاد مقاومتی باشد، گفت: امانت‌داری، خوش‌خلقی، صداقت و قرابت فامیلی چهار عاملی است که پیامبر اکرم(ص) برای ازدواج خود با حضرت خدیجه (س) بیان کرده است.

حجت‌الاسلام‌ رفیعی با اشاره به شخصیت والای حضرت خدیجه (س) اظهار داشت: ایشان ازنظر زیبایی، عقل و مدیریت کامل‌ترین انسان زمان خود بود.

خلاصه ای از زندگی حضرت آسیه(سلام الله علیها)

یكى از زنان نمونه ، مومن و صابر، آسيه است .وى ، كـه دختر مزاحم و همسر فرعون است ، در ميان زرق و برق و تجملات زندگى مى كرد، ولى هـرگـز تـسليم هواى نفس نگرديد و با ايمانى محكم به پروردگار، مدافعى حقيقى براى حضرت موسى (علیه السلام ) در بارگاه فرعون بود. آسيه ، در همان دوران

از فضیلت های حضرت خدیجه علیها السلام، مقامی است در بهشت که از سوی خداوند به ایشان وعده داده شده است. پیامبراکرم صلی الله علیه و آله نیز بارها این مسئله را به خدیجه بشارت می داد و می فرمود: «در بهشت، خانه ای داری که در آن رنج و سختی نمی بینی.» امام صادق علیه السلام نیز می فرماید: هنگامی که خدیجه وفات یافت، فاطمه خردسال بی تابی می کرد و گرد پدرش می گشت و سراغ مادر را از او می گرفت. پیامبر از این حالت دخت کوچکش بیشتر محزون می شد و دنبال راهی بود تا او را آرام کند.

حضرت خدیجه(س) که بر اثر صدمات و آزارهای جسمی و روحی فراوان در شعب ابیطالب بیمار شده بود در روز دهم ماه رمضان سال دهم بعثت چشم از جهان فرو بست و پیکر مطهرش در قبرستان شهر مکه «حُجُون» آرام گرفت، ایشان در خانه پیامبر خدمات فراوانی انجام داد و از این رو، طبیعی بود که بتواند پیش از مرگ خود، خواسته‌ای از پیامبر داشته باشد؛ اما او هیچ‌گاه خواسته ای شخصی، آن هم به صورت مستقیم، از پیامبر نداشت، فقط در روز رحلت، خواسته کوچکی به وسیله دخترش فاطمه(س) کرد.

ابتدا به پیامبر(ص) فرمود: ای رسول خدا! اگر کوتاهی کرده‌ام، مرا عفو کن! پیامبر(ص) فرمود: هرگز از تو تقصیری مشاهده نکرده‌ام.

ذوق من امشب اگر با من وفا داری کند

بیت هایی ناب بر ذهن قلم جاری کند

...

می نویسم در مدیح حضرت خاتون مهر

آنکه پیش رفعتش گردون نگونساری کند

...

بخت یار مصطفی شد در شروع بعثتش

بانویی مهر آفرین از او طرفداری کند

...

ثروت و دار و ندارش را به پیغمبر سپرد

تا بنای معرفت را خوب معماری کند

...

مریم، به‌روایت مسلمانان دختر عمران، خواهر (یا از نسل) هارون و از طایفهٔ لاوی بود ولی به‌روایت مسیحیان از طایفه یهودا بود و نسب‌اش به داوود پادشاه می‌رسید.

زندگانی حضرت خدیجه سلام الله علیها به عنوان همسر فداکار و یار باوفای پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به عنوان بانویی که نام ایشان در تارک تاریخ اسلام می درخشد. اطلاعات این زندگینامه که در قالب نرم افزار موبایل در اختیار عموم علاقه مندان قرار دارد، محصول یک کار پژوهشی و حاصل تلاش دو تن از پژوهشگران حوزه علمیه خواهران است که این کار با اساس قراردادن نرم افزار شیدای امین (ماخذشناسی زندگانی حضرت خدیجه سلام الله علیها) و با مراجعه به منابع معتبر دیگر که در ذیل تمامی مطالب عنوان شده است، سامان یافته است.

جدید ترین گزارش تصو یری حرم امامین عسکریین سامرا که جدیدا تکمیل و آیینه کاری شده است.

در این حرم امام هادی،امام حسن عسگری حضرت حکیمه خاتون عمه ی امام حسن عسگری و حضرت نرجس خاتون مادر امام زمان (عج) دفن میباشند.

تصاویر زیر بروز ترین تصاویر موجود از این حرم میباشد که در ایام پیاده روی اربعین 94 تهییه شده است.

دومَة بنت عَمْرو بن وَهَب، مادر مختار بن ابوعبید ثقفی که در کنار فرزندش به خونخواهی امام حسین (ع) قیام کرد. وی سرانجام در جنگ با مصعب بن زبیر کشته شد.

دُومَه بنت عمرو بن وَهَب بن مُعَتِّب بن وَهَب بن کَعْب ثَقَفی بود. بعضی با حذف یک واسطه نام پدر وی را وهب بن معتب دانسته‌اند که به نظر می‌رسد به اشتباه نام عمرو حذف شده است.

دومه با ابوعبید ثقفی ازدواج کرد ؛ بنا بر برخی گزارش‌ها، ابوعبید، پدر مختار، پیش از ازدواجش بسیار بد پسند بود، و هر کسی که به او پیشنهاد می‌شد نمی‌پذیرفت، تا اینکه در خواب کسی به او می‌گوید با دومة الحسناء ازدواج کن.

يکي از زناني که محبت اهل بيت رسول خدا را بر دل داشت و جانش را نيز در آن راه داد، عمره، دختر نعمان بن بشير و همسر مختار است.مصعب بعد از قتل مختار او را به زندان افکند و از او خواستند که از همسرش تبري جويد؛ ولي او در پاسخ ايشان مي گفت: من چگونه از وي تبري جويم که شب ها مشغول عبادت و روزها روزه دار بود و در راه خدا و رسولش جان خود را از دست داد. شهادت مي دهم که او تابع پيامبر و دخترزاده و اهل بيتش بود و در زمره ي شيعيان قرار داشت. او را تهديد به قتل کردند. او گفت: اين شهادتي است که قسمت من گشته است. من پس از مرگ به بهشت مي رسم؛ نزد پيغمبر و اهل بيت او مي روم.